27 Aralık 2008 Cumartesi

Başlıksız...


Çaresizlikler içindeyim, yalnızlıklar bensizlikle boğuşuyor

Gözlerimden yaş yerine kan akıyor sanki

Kan damlıyor yazdığım defterin yapraklarına

İçim öylesine acıyor ki ağrıkesiciler fayda etmiyor artık

Kıvranıyorum ordan oraya

Bir illet ki içimi saran kurtulamıyorum bu hastalıktan

Elim ayağım tutmuyor artık

Gücüm tükenmiş son zerresine kadar

İnliyorum sesim çıkmıyor biliyorum

Beni duyan yine benim sanki

Gözümdeki akan yaşı bilenim yok

Çaresizlik içindeyim bu akşam üstü

Yüreğimdeki yanından kimsenin haberi yok

Çığlıklarımı içime haykırıyorum

Yakışmaz bana ağlamak,sızlanmak

Ama gel görki dayanamıyorum

İçim yanıyor alev alev, oluk oluk kanıyor içimdeki illet

Daha fazla yazamam derdimi

Dermanım yok biliyorum...



Not: Biz müzik eşliğinde dile gelen dizelerdir. Gerçekle bağlantısı yoktur.

Dinlediğim müzik hiçliği, yokluğu anlatan bir müzik olduğu için o anda bunlar döküldü dilimden.



4 yorum:

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Müzikle birlikte çok içime dokundu. Bugün hüzünlü bir akşamdayım.Çok güzel satırlar. Yüreğine sağlık canım.

Funda dedi ki...

Teşekkür ederim canım yorumun için. Sevgiler.

Berrin dedi ki...

evet sende benım gıbı bır yanın yaprak dokuyor bır yanın bahar bahce..

Funda dedi ki...

Berrincim sanırım bu kova'lara özel bir sonbahar-kış sendromu :))