4 Şubat 2008 Pazartesi

...Kırılmak...


İçimi acıtan insanlar var, kırgınım onlara nedenli yada nedensiz ama kendime göre nedenlerim var... Anlatsam anlamazlar daha doğrusu dinlemezler. Çünkü, hep onlar haklılar. Bu kadar kolay mı başkaları üzerinde egemen olmak ? İnsan bu kadar kolay mı kırar bir başka insanı ? İkimizde insan değilmiyiz sonuç da, bugün bana yaptığını yarın ona bir başkası yapmayacak mı ? Tabi bunu düşünmüyordur büyük ihtimalle çünkü o kusursuz o hayat kavgasında haklı ( kendince )tabi ki... Yerli yersiz yada nedenli nedensiz herneyse, sonuç kırılmadık mı ? Evet malesef kırıldık. Şimdi telafi etmekte sıra, işte fark burada yerli yersiz de olsa yerli yerinde bir telafi, nedenli yada nedensizde olsa kesinlikle nedenli bir telafi gerekli artık... Anlayana sivri sinek sazmış, anlamayana ben davul, zurna çalsamda fark etmez...

2 yorum:

400 Darbe dedi ki...

Tekrar toplasanda vazoyu , en kusursuz şekilde yapıştırsan da , biz zamanlar kırıldığını bilmek o vazoyu asla eski vazo yapmaz. Kırıldığını unutabilmektir yapıştırıcının adı ..

Funda dedi ki...

Ben malesef o yapıştırıcıyı temin edemiyorum :( Karşımdakinin canını yakamadığım için de kendi canım yanıyor... Bu da benim zaaflarımdan biri sadece...