Ölüm Dediğin;

Ölüm ne zorlu bir başlangıçtır geride kalanlara, çaresizlikten başka ne gelir elden. Geriye dönüşü olmayan bir yoldur gidilen yol. Acı'dır çok acı'dır... Tarifsizdir gözyaşlarının acısı, yüreğe akar yakar geçer içimizi. Nasıl birşeydir bir daha görememek, dokunamamak, koklaymamak...

Ölüm herkese zordur, her canlıya. İnsan olsun, hayvan olsun, bitki olsun... Ölüm dedin mi bir damla göz yaşı'dır hazırda bekleyen... Aklım almıyor düşündükçe. Daha bir önceki yaızmda ölüm'den bahsetmiştim. Birşeyleri yapmak için ölümü beklemeyelim diye. Şimdi daha çok duruyorum bu sözümün arkasında. Hiç tanımadığım, yüzünü bile görmediğim bir arkadaşımı kaybettim dün. Çok ama çok üzgünüm. Onu tanımamış olmam göz yaşlarımın amasına engel olamadı malesef... Herşeyden önce bir 'ANNE' olması yetti. Geride 20 aylık bir yetim bırakması acımı daha da derinlere götürdü. Tarifi yok yaşadığım duyguların. Kendimce iyiydim bir kaç gündür, ama bir yıkıntı oldu sanki bugün yüreğimde. Yine kararıverdi dünyam. İçim sıkıldı sonsuzluklarda... Yaşamın ne kadar kısa olduğu her anımızınız bir an'lık olduğu geldi aklıma. O kadar kötüyüm ki tam depresyondan çıktım derken yine yenildim sanırım... Ölüm haberi almak çok ağır geldi bana. Rabbimin gücüne gitmesin. Nilgün'ü hiç tanımadığım halde canım çok yandı. Nasıl çıkarırım aklımdan bilmiyorum. Her an, her saniye aklımda... Allah'ım ailesine, yavrusuna ve biz dostlarına sabır ver. Ölüm gerçekten çok zor. Zamanı, saati yok... Kocaman bir hiç'lik ölüm dediğin. Gözyaşlarının sele döndüğü an. Yürekte ki tarifsiz sızının ta kendisi...

Allah hepinize uzun ömürler versin. Sağlıcakla kalın...